شریک سازید:
رسانهها چشم و گوش مردم است رشد بیسابقه رسانهها در این اواخر چشمگیر بوده است بسیار از جوانان به خصوص بانوان بیشترین طرفداران خودشان را پیدا کرده، اما نبود امنیت جانی و شغلی بسیار از خبرنگاران را دلسرد ساخته است
رسانهها چشم و گوش مردم است رشد بیسابقه رسانهها در این اواخر چشمگیر بوده است بسیار از جوانان به خصوص بانوان بیشترین طرفداران خودشان را پیدا کرده، اما نبود امنیت جانی و شغلی بسیار از خبرنگاران را دلسرد ساخته است. با تحقیق که از سوی یک نهاد حامی رسانهها در افغانستان صورت گرفته است جمعیت آمار کلی تحقیق شامل 462 تن خبرنگار از سراسر افغانستان که 39 تن آنان که 84. 42 در صد و 72 تن 15.58 درصد دیگری زنان بوده این آمار نشان میدهد که تعداد زنان خبرنگار و حضور آنان در رسانهها پس از تحولات اخیر روبه کاهش بوده است. اما در این نظر سنجی 94.37 درصد خبرنگاران بودند که در داخل کشور هستند و تنها 5.63 درصد خارج از کشور بوده است. هرچند که پروسه تخلیه خبرنگاران از شفافیت بدور بوده است چناچه گزارشهای در مورد این قضایا به نشر رسید که اشخاص و نهادهای گوناگون تحت نامهای مختلف باسوء استفاده از فرصت به جای خبرنگاران به کشور های بیرونی منتقل شدند. باوجود مشکلات فراوان فرا راه خبرنگاران و کارمندان سانهای در افغانستان تعدادی خبرنگاران زن هنوز هم در رسانهها با امتیاز کم و محدویتها و چالشهای بیشمار به کار شان ادامه میدهند که این خود نشان دهنده عزم و تعهد زنان خبرنگار افغانستان نسبت به کارشان در این اوضاع دشوار نابسامان است. وضعیت بد اقتصادی، نبودی امنیت جانی و مادی کمبود کار ادامه خشونتها و نبود امنیت شغلی از چالشهای عمده سد راه کار رسانهای در این کشور است اما با وجود این همه خبرنگارن افغانستان محکم و با اقتدار ایستادهاند و از درد مردم روایت میکنند اما وضعیت معیشتی اقتصادی خبرنگاران بعد از تغییر رژیم حدود 67.32 در صد در وضعیت بحرانی اقتصادی قرار دارند. اگرچه خبرنگاران کشور در سالیان پسین از امنیت شغلی و جانی آنچنانی برخوردار نبودند و این یکی از دغدغههای جدی آنان بوده اما تغییر رژیم تأثیر مستقیم بر وضعیت شغلی آنان داشته است و متاسفانه این تاثیر منفی بوده است. در تحقیقی که از سوی یکی از نهادهای حامی رسانهها در افغانستان صورت گرفته بود نشان میدهد که حدود 79 فیصد خبرنگاران و کارمندان رسانهای با روی کار آمدن امارت اسلامی جدید کارشان را از دست دادهاند این وضعیت سبب شده تا تعدادی از خبرنگاران برای ادامه زندگی به کارهای شاقه و فروش اموال و اجناس خانه و کارهای روز مزد رو بیاورند. با وجودی اکثر نهادهای حامی خبرنگاران، خبرنگاران را به دست فراموشی سپرده که بیشتری خبرنگاران از کار کردهای این نهادها راضی نیستند. این اوضاع نابسامان و محدودیت به دسترسی اطلاعات سبب شده است که خبرنگاران پا به فرار از کشور نهاده و دنیایی رسانه را ترک کنند. این نهادها در 20 سال گذشته متهم به حیف و میل پولهای هنگفت زیر نام حمایت ازخبرنگاران، فساد در پروسه تخلیه، جابجای و خروج خانواده و دوستان به جای خبرنگاران به نارضایتی خبرنگاران از این نهادها افزوده است.