
شریک سازید:
با گذشت نزدیک به چهار سال از بازگشت طالبان به قدرت در افغانستان، وضعیت زنان در این کشور همچنان در هالهای از محدودیت، نگرانی و عدم اطمینان قرار دارد. از ممنوعیت آموزش دختران در سطح متوسطه و عالی گرفته تا بستن درهای بسیاری از مشاغل، زندگی زنان افغان با چالشهای گستردهای مواجه شده است.
بر اساس گزارش منابع حقوق بشری، زنان در بسیاری از ولایات افغانستان از ابتداییترین حقوق اجتماعی، آموزشی و اقتصادی محروماند. مدارس متوسطه و دانشگاهها همچنان برای دختران بسته باقی مانده و حتی حضور زنان در مکانهای عمومی به شدت محدود شده است. در برخی مناطق، خروج زنان از خانه بدون همراهی یک مرد محرم، با برخورد نیروهای امر به معروف همراه است.
مریم، دانشآموز ۱۷ ساله ساکن هرات، میگوید: «سه سال است که از تحصیل بازماندهام. همه آرزوهایم برای آینده در سایه این محدودیتها محو شدهاند.» او تنها یکی از هزاران دختری است که در آرزوی رفتن به مدرسه به سر میبرد.
در عرصه اشتغال نیز، بسیاری از زنانی که پیشتر در ادارههای دولتی یا نهادهای غیردولتی مشغول به کار بودند، یا اخراج شدهاند یا به دلایل امنیتی و فشارهای اجتماعی خانهنشین شدهاند. در حالی که پیش از سال ۲۰۲۱ زنان بخش قابل توجهی از نیروی کار شهری را تشکیل میدادند، اکنون مشارکت آنها در فعالیتهای اقتصادی بهشدت کاهش یافته است.
با وجود محدودیتهای گسترده، برخی از زنان افغان در تلاشاند تا با راهاندازی مشاغل خانگی، آموزش آنلاین یا فعالیتهای فرهنگی زیرزمینی، روزنههایی از امید را حفظ کنند. اما این تلاشها نیز اغلب با موانع امنیتی و تهدیدهای پیدرپی روبهرو هستند.
جامعه جهانی بارها از طالبان خواسته است تا حقوق اساسی زنان را به رسمیت بشناسند، اما هنوز نشانهای از عقبنشینی در سیاستهای اعمالشده دیده نمیشود. با ادامه این روند، آینده نسل جدید دختران افغان بیش از پیش در ابهام فرو میرود.
گزارش از؛ سلما احمدی
راحیل نیوز