شریک سازید:
با گذشت بیشتر از دوسال، زنان و دختران در افغانستان
با گذشت بیشتر از دوسال، زنان و دختران در افغانستان با محرومیت سیستماتیک بهشدت در برابر این وضعیت مقاومت میکند. شماری از زنان معترض بعداز آزاد شدن شان همواره از محدویت های و سرگذشت شان میگویند، اما این صدا تا اکنون نتیجه بخش نبوده و هیج نهاد و کشوری داد رس این صدا های اعتراضی نبوده ، اما آنان در برابر وضعیت موجود، هیچگاه تسلیم نشده و همچنان به فعالیتها و تلاشهای شان از راههای مختلف ادامه میدهند. از سوی دیگر، برخی از فعالان حقوق زن میگویند که بافتهای سنتی جامعه باعث ایجاد مشکلهای زیاد در برابر پیشرفت زنان و حضور گستردهی آنان در بخشهای مختلف شده است. آنان تاکید دارند که پس از حاکمیت طالبان این وضعیت بهشدت بدتر شده است.
گروه تازه از زنان، بنام (دختران کابل) کار تازهی خود را با خواندن سرود در مقابل محدودیت های وضع شده طالبان بر زنان شروع کردند.
اعضای این گروه نخستین سرود خود را با روایتی از ترانه قدیمی "ملاممد جان" از ترانه های فولکلور افغانستان شروع نموده. و زنان افغانستان برای ترک این کشور دعوت نمودند. به باور این گروه "افغانستان دیگر جایی برای زنان و دختران نیست"
البته ترانه ملا ممدجان بیان درد دل، عایشه دخترعاشقی است، که نذر گرفته بود تا مزار شریف به شمال افغانستان سفر نموده، و در آرامگاه حضرت علی دعا کند. تا آرزویش که به ملامحمد جان است. آورده شود
عاطفه، سرگروه این گروه می گوید، که هدف شان شنیده شدن صدای زنان افغانستان بوده، و فعالیت شان محدود به ترانه خوانی نخواهد بود،
او همچنان می گوید، می خواهیم فراتر از سرود خوانی فعالیت نموده و در کنفرانس های بین المللی اشتراک کنیم، و کار خود را به دلیل علاقه مردم به سرود از خوندان سرود شروع کردیم،
دختران کابل، گروه تازه آغاز در کنار گروه های متعدد اعتراضی زنان افغانستان است، هر چند نام این گروه دختران کابل است ولی خودشان را متعلق به تمام افغانستان می دانند،
خانم عاطفه می گوید، خواستیم "دختران کابل " باشیم چراکه دنیا کابل را می شناسند، اگر نامی دیگری از ولایت ها را می گذاشتیم، شاید شناخته نمی شدیم، ولی دنیا کابل را می شناسد،
و اما کابل بعد از تسلط دوباره طالبان رنگ و روی خود را از دست داد، و زنانی زیاد را در خود اسیر دارد،
این در حال است، که بعد از سرنگونی حکومت پیشین و به قدرت رسیدن دوباره طالبان، گروه های متعدد اعتراضی زنان در کابل و ولایت ها شکل گرفته ، از نوشتن شعار نویسی، سرود خوانی و آمدن به خیابان های کابل که این اعتراضات خشم طالبان را برانگیخته،و منجر به زندان و سرکوب این گروه ها شده است، با این حال کجاست گوش شنوا برای داد رسی صدای زنان افغانستان؟
وحیده بیات